استاد انسان قلب انسان است اگر قلب انسان زنده شود هدایت می شود والابی خود دنبال زمینی ها نباشد که زمینی ها نمی توانند ما را زنده کنند یعنی آن کسی می تواندما را زنده کند که حی قیوم است و او خود خدا است و غیر خدا هیچ کسی نمی تواند وسایرین فقط ما را راهنمایی می کنند ، اهل بیت (علیهم السلام) هم که ما را زنده می کنند با اجازه و اذن خدا است و خداوند از طریق آن ها ما را زنده می کند.

پرسیدیم از چه کسی راهنمایی بخواهیم که ما را اشتباه راهنمایی نکند؟

فرمودند : به یک معنی انسان راهنمایی هم نمی خواهد فقط باید پا بر روی خواسته های خودش بگذارد که خودش به خودش می رسد دیگر ، دنبال کسی نمی خواهد بروی ، پا برروی خواسته های خودش بگذارد ، موقعش که بشود خودشان می آیند سراغش و سر راهشان سبز می شوند . نمی خواهد ما به دنبال کسی برویم ، ما فقط وظیفه مان این است که گناه نکنیم خودشان پیدا می شوند ، گم شده پیدا می شود

گفتیم یعنی لازم نیست در کلاس اساتید مختلف شرکت کنیم ؟

فرمودند: چرابروید اما بر روی خودمان هم باید کار کنیم باید بروید و در کلاس ها شرکت کنیدانسان نباید بنشیند بالاخره انسان ناآرام است .

انسان طبق خواسته هایی که دارد مکری در وجودش دارد که این مکر بدبخت و بیچاره اش می کند و خودش هم خبر ندارد و این مکر او را توجیه می کند که از یاد خدا غافلش کند و به یاد غیر خدا بیندازد ، لذا اول باید خودت را بشناسی تا همه چیز براین پیدا شود ، همه چیز در میان خود انسان است ، انسان اگر بخواهد خوب بشود باید در زندگی باطنی اش خوب بشود چون تجلی های باطن ات است که در بیرون همه اش به ظهور می رسد ما استاد باطن را پیدا نکرده ایم دتبال استاد بیرون می گردیم ، استاد بیرون حقیقی کسی است که تو را به خدا راهنمایی می کند اما آن کسی که تو را دنبال خودش می اندازد تو را به خدا نمی رساند ، استاد تو الهامات قلبی تو است ، ما با استاد بیرون فقط باید راهنمایی بگیریم که گناه نکنیم .

اگر کسی تو را دنبال خودش انداخت که من فلانم و چنین و چنان می کنم رد است بیخود می گوید فقط باید دنبال کسی باشید که نسبت به دنیا قیدی نداشته باشد ، کسی می تواند ما را راهنمایی کند که در وجودش غیر خدا رانداشته باشد یعنی دارای الهامات قلبی باشد علم دنیا نمی تواند ما را به خدا برساند باید علم باطن باشد که ما را به علم الله برساند ، به خیر الله برساند.....